6 febbraio 2010

OMAĜO AL JOHANO RODARI

...........................................................................
"La ĵurnalo de katoj"
(de Ĵohano Rodari*)

La katoj havas ĵurnalon
kun ĉiuj la novaĵoj
kaj en la lasta paĝo
la “Malgrandaj Reklamaĵoj”.

“Oni serĉas komfortan domon
kun foteloj ekstermodaj:
oni ne akceptas infanojn
ĉar ili tiras la voston”.

“Mi serĉas maljunan sinjorinon
por la celo de kompanio.
Precizigi referencojn
kaj konton en la viandobutiko”.

“Premiita ĉasisto
serĉas postenon en grenejo”.
"Vegetarano, fraŭlo,
serĉas riĉan laktovendiston”.

La senhejmaj katoj
la dimanĉan posttagmezon
legas tiujn ĉi anoncetojn
pli belaj ol romano.

Dum unu aŭ du horetoj
ili revas per malfermitaj okuloj,
post ili iras pretiĝi
por la noktaj koncertoj.

J. Rodari (*)


(*) Johano Rodari, 1920 -1980, estis famega itala pedagogiisto kaj verkisto de poezioj, fabeloj, gurdaĝoj, k.t.p., por infanoj.
.........................................................................................

5 commenti:

Rocchegiano ha detto...

Mi antaŭvidas ne multaj da komentaroj en ĉi tiu nova vesto de via dulingva rettaglibro, karega kolego Fortikaĵulo! Almenaŭ rilate al tiu ĉi esperanta versio.

Tamen vi povas ĉiam kalkuli je mia "helpo" amata samideano! Ĉiufoje ke mi povos..., kiel vi bone scias.

Amo por homoj de bona volo estas afero kiu ni esperanta katoj kaj hundoj unuigas! Ĉu ne?

BONŜANCOJN!

Michael Grimaldi ha detto...

Il giornale dei gatti di Gianni Rodari

I gatti hanno un giornale
con tutte le novità
e sull’ultima pagina
la “Piccola pubblicità”.

“Cercasi casa comoda
con poltrone fuori moda:
non si accettano bambini
perché tirano la coda.”

“Cerco vecchia signora
a scopo compagnia.
Precisare referenze
e conto in macelleria.”

“Premiato cacciatore
cerca impiego in granaio.”
“Vegetariano, scapolo,
cerca ricco lattaio.”

I gatti senza casa
la domenica dopopranzo
leggono questi avvisi
più belli di un romanzo:

per un’oretta o due
sognano ad occhi aperti,
poi vanno a prepararsi
ai notturni concerti.

Non l'ho tradotta, non sono così bravo, ma la conoscevo e mi ha fatto tanta tenerezza rileggerla in esperanto.

Fortikaĵulo ha detto...

Detto da te, Michael, ci credo senz'altro che la poesia dei gatti te la sei ricordata, e magari leggerla in Esperanto ti ha aiutato. Anche se potevi cliccare sul "tasto" tricolore nella colonna di destra in alto (che ti apre la versione italiana del blog) e la potevi leggere nella "lingua dell'autore".

Sì, in fondo capisco benissimo cosa hai provato nel leggerla nella mia un po' discutibile traduzione e ricostruirla all'originale.

Grazie Michael!
___________

Dirita far vi, mi certe kredas ke vi rememoris la poezion de katoj, kaj eble legi ĝin en Esperanto helpis vian memoraĵon. Eĉ se vi povis klaki sur la supra trikolora "klavo" en la dekstra kolumno (kiu malfermas la italan version de tiu ĉi blogo) kaj legi poezion en la "lingvo de la aŭtoro".

En la esenco certe mi bone komprenas kion vi sentis legante mian iom pridiskutindan tradukon kaj raporti ĝin je originala versio.

Dankon Mikelo!

Michael Grimaldi ha detto...

Scusami, specifico meglio: sul tuo blog ho riconosciuto la poesia, che conoscevo, ma non la ricordavo tutta a memoria e così ho fatto una semplice trascrizione da un mio vecchio libro.

Irnerio ha detto...

Caro Michael,
apprezzo molto la tua correttezza anche nelle piccole cose.
Anch'io, cerco di fare lo stesso... a volte.

Grazie.